Gauchos, watervallen, glitters en blote billen!!

Daar zijn we dan voor het laatste stukje van onze grand tour!

Op dit moment hangen we gaar op de bank na een nacht doorhalen in de Sambódromo in Rio, maar daarover later meer.

We waren de vorige keer via Uruguay onderweg naar het noorden van Argentinië via Salto. Na 2 dagen bussen uiteindelijk in Posadas uitgekomen,waar we een relaxed hotel hadden midden in het centrum.

Vanuit Posadas zijn we een dag naar de Jezuïet missie in San Ignacio geweest, hier vind je één van de best bewaarde ruïnes van deze Jezuïeten missies. Nou zie ik je denken, wat in hemelsnaam is dat? Vanwege de gaarheid en het feit dat het al 23.45 is en we morgen terug naar huis vliegen, houden we het kort; Google. Zo...

Na het bezoek aan de ruïnes hebben we nog gekayaked over de rivier die Argentinië van Paraguay scheidt en de volgende dag zijn we de grens over gestoken naar Paraguay, Encarnacion.

Hier hebben ze elk weekend van februari Carnaval met een parade, maar helaas op zondag niet....en laten wij er nou net op zondag zijn, omdat alles (logischerwijs) op vrijdag en zaterdag volgeboekt was.

Het stadje leek compleet uitgestorven, maar we kwamen er al vrij snel achter waar iedereen was, bij het festival op het strand! Bloedheet, tjokvol, maar bere gezellig en goede muziek!

Vanwege de hitte ging Wilco nog een extra parasolletje halen en net in die tijd draaide de DJ een wel heel bijzonder dance nummer (het moet haast een NL DJ zijn geweest) met de bij ons bekende 'Iedereen Dubbelfriss!'.

Toch wel maf om die tekst daar te horen.....

Na Encarnacion zijn we doorgegaan naar Asunción, een niet heel bijzondere stad, maar wel een gezellige bbq gehad in het hostel.

Hoogtepunt van Paraguay was voor ons een verblijf op Estancia Santa Clara, een grote werkende boerderij, met tig koeien, wat buffels voor de melk, paarden, honden, een enkele kat (inclusief jaguar....) en een aap.

Hier konden we elke dag paardrijden (voor Wilco werd het allergie technisch één keer), relaxen bij het zwembad en genieten van het geweldige uitzicht en de zonsondergangen. Giga spierpijn uiteraard na 3 dagen hobbelen en het gevoel dat je met O benen rondloopt....

De kinderen van de gastvrouw kwamen na een tijdje ook los (we hadden wat ballen en kleurpotloden voor ze gekocht omdat ze daar niets hadden om mee te spelen, hun huis was in het dorp verderop en terwijl wij daar waren verbleven zij op de estancia), dus Wilco lekker gevoetbald met de oudste, één kleine het alfabet geleerd op de e-reader en de allerkleinste was alleen maar nieuwsgierig van een afstand aan het kijken tot ze op de laatste avond bij Wilco op schoot durfde te kruipen en er vervolgens niet meer weg te slaan was.

Toen we daar weg gingen begon ze heel hard te brullen, wat echt heel rot was. Hadden daar best nog veel langer willen blijven!

Na een fijne busrit weer (met een revival van de konten/borsten rit in Costa Rica....Anne, Marloes en Maaike welbekend) in Ciudad del Este aangekomen, waar we de één na grootste dam van de wereld hebben bezocht. Hier wordt 80% van de energie voor Paraguay opgewekt. Enige jammere is dat door de dam watervallen zijn verdwenen die nog groter waren dan bij Iguazu, onze volgende bestemming.

Om hier te komen zijn we lopend met alle zooi die we inmiddels mee slepen, de grens naar Brazilië over gestoken, puf, puf, zweet zweet....wat een hectiek hier! Alle Brazilianen komen hierheen om goedkoop kleren en elektronica te kopen, dus het is een komen en gaan van mensen en een ongeorganiseerde bende (vooral aan de Paraguayaanse zijde)...

Iguazu was geweldig, aangezien Wilco's geheugen over dingen van vroeger niet altijd meer up to date is, was het niet erg dat hij er voor de 2e keer was. We hebben in 2 dagen beide zijde gezien (Braziliaanse en Argentijnse zijde) en omdat we van onze pesos af moesten (niemand wil ze buiten Argentinië hebben...) zijn we lekker toeristisch met de boot door de watervallen gegaan. Natte bedoening, maar wel hilarisch!

Na Iguazu zijn we via Rio naar Ilha Grande gegaan, een eiland 4 uur onder Rio met witte stranden, palmbomen en een azuurblauwe zee. Hier heerlijk gerelaxed en beetje actief gedaan door 4 uur in de hitte op en neer te lopen naar een strand aan de andere kant van het eiland, maar het was het waard!

Terug in Rio kwamen we midden in de Carnavalsdrukte terecht, overal mensen en op elke hoek van de straat worden hoedjes, slingers, bloemen en veertjes voor in je haar verkocht. De eerste avond zijn we met 3 anderen uit het hostel op stap gegaan. Overal in de stad zijn er 'blocos', een soort straatfeesten, maar het was lastig om muziek te vinden. Uiteindelijk op het strand waren er 2 plekken met muziek waar we met de voetjes in het zand hebben kunnen dansen. Maar omdat het samba en blote billen gehalte echter nog wat te wensen overliet wilden we toch nog graag naar de Sambódromo. In dit openlucht gebouw vind de grote parade plaats, waar de sambascholen hun kunsten vertonen. Om 18.00 waren we er om een goed plekje te vinden en om 21.00u barstte het feest los. 6 sambascholen hebben ieder ongeveer een anderhalf uur om met 8 praalwagens en duizenden mensen in de meest prachtige kostuums indruk te maken op het publiek en de jury. Het was echt een fantastische show met volop glitters én blote billen en toen om 6.00u 's ochtends (!) de show was afgelopen zijn we weer terug naar het hostel gegaan....lichtelijk uitgeput!

En nu is het weer tijd om naar huis te gaan.......best een katergevoel!
Over een paar uurtjes hangen we in de lucht, maar we hoorden dat het lenteweer zou worden dit weekend, dus hopelijk is de overgang niet zo groot!

Hasta pronto!!

Wil en Git